ιγκουανόδους

(Iguanodon). Γένος δεινοσαύρων της τάξης των ορνιθισχίων. Ήταν ζώα μεγάλων διαστάσεων (μήκους περίπου 10 μ., ύψους 5 μ. και βάρους 4-5 τόνων). Είχαν ογκώδες κεφάλι, επίμηκες στο μπροστινό μέρος όπως και του αλόγου, με μεγάλες οφθαλμικές κόγχες. Τα μπροστινά μέλη τους ήταν κοντά (δεν ακουμπούσαν στο έδαφος) και έφεραν 5 δάχτυλα το καθένα· το μεγάλο δάχτυλο έμοιαζε με νύχι αρπακτικού πουλιού. Μόνο τα πίσω πόδια χρησίμευαν για βάδισμα ή τρέξιμο. Ήταν ζώα χορτοφάγα και έζησαν κατά τη διάρκεια του κρητιδικού σε περιοχές με κλίμα υποτροπικό, όπου αναπτυσσόταν πλούσια βλάστηση (θαμνώδεις φτέρες, κωνοφόρα κ.ά.). Τα πρώτα λείψανα ι., που βρέθηκαν στην Αγγλία το 1822, ήταν μεμονωμένα δόντια, όμοια με εκείνα του σημερινού ιγκουάνα (η ομοιότητα αυτή συνετέλεσε στο να ονομαστούν τα απολιθωμένα αυτά ζώα ι.). Ο πρώτος πλήρης σκελετός –αν και είχε διατηρηθεί σε κακή κατάσταση– βρέθηκε επίσης στην Αγγλία το 1834. Αναπαράσταση ιγουανόδοντα, φυτοφάγου δεινόσαυρου της κρητιδικής περιόδου. Η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε πρόσφατα απομεινάρια σκελετού ιγκουανόδοντα, που φαίνεται ότι έζησε πριν από 130 εκατομμύρια χρόνια (φωτ. ΑΠΕ).